شهریارا........

گاه گاهی به نگاهی دل ما را دریاب                        جان به لب آمده از درد خدا را دریاب 

اگر از دوست وصل تو مرا نیست نصیب                     گاه گاهی به نگاهی دل ما را دریاب 

به امیدی به سر کوی تو روی آوردیم                         شهریارا!به در خویش گدا را دریاب 

دل ما را به شب هجر فروغی بفرست                      شبرو وادی اندوه و بلا را دریاب 

سنگ ها می خوردم از دست جنون دل خویش         من دیوانه ی انگشت نما را دریاب 

به وفاداری تو شهره ی شهرم ای دوست                  ز وفا معتکف کوی وفا را دریاب 

سال ها رفت که از جام محبت مستم                      من دردی کش صهبای ولا را دریاب 

 

ادامشو بعدن می نویسم....................بی سواد.....