عجب شعری....

سالـها بــود تـو را میکردم           همه شب تا به سحرگاه دعــا

 یاد داری که به من میدادی           درس آزادگی و مــهر و وفا

     همـه کردند چرا مــن نکنم           وصف روی گل زیبای تورا

 تا ته دسته فرو خواهم کرد           خنجر خود بــه گلـوگاه نگاه 

 

نگاه نکن...