واسه دل خودم. . .

واسه دل خودم. . .

پایدار تا پای دار
واسه دل خودم. . .

واسه دل خودم. . .

پایدار تا پای دار

سفر‌ه‌ی خالی

یاد دارم در غروبی سرد سرد

     میگذشت از کوچه ما دوره گرد

           داد میزد : کهنه قالی میخرم

                    دست دوم جنس عالی میخرم

                          کاسه و ظرف سفالی میخرم

گر نداری کوزه خالی میخرم

      اشک در چشمان بابا حلقه بست

              عاقبت آهی زد و بغضش شکست

                      اول ماه است و نان در سفره نیست

                               ای خدا شکرت ولی این زندگیست ؟

بوی نان تازه هوشش برده بود

          اتفاقاً مادرم هم روزه بود

                  خواهرم بی روسری بیرون دوید

                               گفت : آقا سفره خالی میخرید ؟  

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد